-Adil: Adaya indiler kaptan.Bende artık işime başlıyayım.
-Kaptan: Tamam kardeş.Sen işine bak.Ben odamdayım.
Adil laptopu açtı ve işine başladı.Adayı koruyan çok güçlü ve büyük bir manyetik kalkan vardı.Aynı Dünya’yı meteorlardan koruyan Atmosfer gibi.Fakat adada ki kaldırılabilirdi.
-Adil: Biraz uğraşıcaz.Evet.İşte bir açık.
-Adam: Bence bunu yapma.
-Adil: Sende kimsin.Miço mu?
-Adam: Hayır.
-Adil: Kimsin peki nerden çıktın?
Bir yandan da kalkanı kaldırmaya çalışıyordu.
-Adam: Kim olduğumun çokta önemi yok bence.
-Adil: Bence var.
-Adam: Beni tanımıyorsun.Ben seni tanıyorum.Hem de uzun zamandır.
-Adil: Hemen kim olduğunu söyle.Yoksa…
-Adam: Yoksa?
-Adil: Yoksa karışmam.
-Adam: Yapmaya çalıştığın şeyi hemen bırakmanı tavsiye ediyorum.
-Adil: Neden? Bana bir sebep göster.
-Adam: Çünkü kötü birine hizmet ediyorsun.Ve o kalkanı kaldırırsan durdurulması imkansız olacak.
-Adil: Bana pek inandırıcı gelmedi.
Son aşamaya gelmişti enter’a basınca kalkan kalkıcaktı.
-Adam: Kendi isteğinle durdurman en iyisi.Benim durdurmamı istemezsin.
Enter’a bastı.Ama bastığında hiçbir şey yokken geriye doğru uçtu ve suya düştü.
-Adam: Üzgünüm Adil.Yapmam gereken buydu.
Laptopun yanına gitti.Cancel’a bastı.Gemi çok şiddetli bir şekilde sallandı.Bu olağan bir şey değildi.Koca gemiyi fırtına olmadan bu kadar sallayan bir rüzgar tek bir şey olabilirdi.
-Adam: Tamam Balgro.Şimdilik sen kazandın.Ama daha yeni başlıyor.Sona yaklaştık eski dostum.
